شکیبا، الگوی بانوان کارآفرین: کار نیافتم، اما به خودم و ۵۰ بانوی دیگر کار آفریدم

شکیبا، الگوی بانوان کارآفرین:
کار نیافتم، اما به خودم و ۵۰ بانوی دیگر کار آفریدم
۲۲ ثور ۱۳۹۸
او زمانی که از دانشگاه فارغ شد، فرصتی برای کار پیدا نکرد. اما مهارتش را با حمایت وزارت زراعت به کار بست. چنان‌که حالا هم خودش کار دارد و هم برای ۵۰ زن دیگر، زمینه‌ی کار فراهم کرده است.
شکیبا نام دارد و ساکن قریه‌ی پشت باغ ولسوالی دهدادی ولایت بلخ است. فارغ فاکولته‌ی اقتصاد است. شکیبا کار در مزرعه را با پشتی‌بانی پروژه‌ی ملی باغداری و مالداری وزارت زراعت آغاز کرد و روش‌های کشت، پرورش و بسته‌بندی سبزیجات به خصوص توت زمینی را یاد گرفت. 
این خانم حالا هشت جریب مزرعه‌ی توت زمینی و بعضی سبزیجات دیگر دارد و روزانه یک هزار بسته‌ی ۳۰۰ و ۶۰۰ گرامی توت زمینی را به بازارهای مزارشریف و حتا بعضی ولایات دیگر شمالی کشور عرضه می‌کند. 
بانو شکیبا می‌گوید در حال حاضر زمینه‌های کاریابی را برای ۵۰ خانم به شمول اعضای خانواده‌ی خودش، فراهم کرده و این خانم‌ها به شکل نیمه‌وقت و تمام روز با وی در بخش پرورش، رفع حاصل و بسته‌بندی توت زمینی کار می‌کنند و از این دَرَک پول پیدا می‌کنند.
این خانم توانا که خود نیز در قسمت پرورش، رفع حاصل و بسته‌بندی توت زمینی به گونه‌ی فعال سهم می‌گیرد می‌گوید روزانه نزدیک به هشت هزار افغانی از درک فروش توت زمینی پیدا می‌کند.
شکیبا اما یک خواست از وزارت زراعت دارد. او خواستش را چنین ابراز می‌کند: «از این که حالا تمام مراحل کشت، پرورش، رفع حاصل و بسته‌بندی توت زمینی و بعضی از سبزیجات را یاد گرفته‌ام، از وزارت زراعت می‌خواهم که برایم زمینه‌ی ساختن یک فابریکه جوس و مرباسازی میوه‌ها، به خصوص توت زمینی را فراهم کند.»
او می‌گوید از این که اکثر خانم‌ها در روستاها از نبود زمینه‌های کاری رنج می‌برند، تلاش می‌کند تا در آینده برای خانم‌های زیادتر زمینه‌های کار فراهم کند. 
پروژه‌ی ملی باغداری و مالداری وزارت زراعت برای خانم شکیبا یک سبزخانه نیز ساخته است، تا در فصل زمستان نیز این خانم سبزیجات و میوه‌ی توت زمینی تولید کند.
پروژه‌ی ملی باغداری و مالداری وزارت زراعت از زمان فعالیتش در ولسوالی دهدادی، برای بیش از یک هزار زن، در بخش ترویج سبزیجات زمینه‌های کار را فراهم کرده است.