وزارت زراعت ۱۷۷ پروژه جدید در کاپیسا تطبیق می‌کند
شجاع نوری
وزارت زراعت، آبیاری و مالداری از طریق پروژه مدیریت محصولات زراعتی، ۱۷۷ پروژه جدید زراعتی را در کاپیسا تطبیق می‌کند.
همایون حبیب رییس زراعت کاپیسا می‌گوید: «تطبیق ۱۷۷ پروژه زراعتی در ولایت کاپیسا زیر کار است. این پروژه‌ها عبارت از ۱۰۰ کشمش‌خانه، ۴۰ ذخیره‌خانه‌ی پیاز، ۲۰ ذخیره‌خانه‌ی کچالو، ۵۰ دستگاه خشک‌کننده‌ی سولری میوه و سبزی و ۱۲ سردخانه‌ی میوه می‌باشد. این پروژه‌ها با در نظر داشت ساحه و توافق آب‌و‌هوا انتخاب شده و کار‌های‌شان جریان دارد.»
آقای حبیب افزود این پروژه‌ها به منظور جلوگیری از فاسد شدن محصولات دهقانان و باغداران راه‌اندازی شده تا از یک سو بازار مدیریت گردد و از طرف دیگر درآمد دهقانان بلند برود.
در گذشته محصول دهقانان به قیمت پایین فروخته می‌شد و یا هم به خاطر نبود سردخانه فاسد می‌شد. اما راه‌اندازی پروژه‌های جدید می‌تواند از بخش زیادی از این مشکلات جلوگیری کند.
هزینه‌ی مجموعی این پروژه‌ها به بیش از ۱۲۰ میلیون افغانی می‌رسد و در ولسوالی‌های تگاب، نجراب، کوه‌بند، حصه‌ی اول، حصه‌ی دوم و محمودراقی، مرکز کاپیسا، عملی می‌شود.
در همین حال، دهقانان و باغداران کاپیسا از راه‌اندازی این پروژه‌ها استقبال می‌کنند و می‌گویند که با تکمیل‌شدن کار این پروژه‌ها سطح درآمدشان چند برابر افزایش خواهد یافت.
راز‌محمد دهقانی از قریه ده‌احسان مرکز کاپیسا، می‌گوید: «حدود یک ماه شد که کار اعمار ذخیره‌خانه پیاز را شروع کردیم، امسال سه جریب زمین را پیاز کشت کرده بودیم. ریاست زراعت کاپیسا به خاطر نگهداری حاصل همین پیاز، برای ما ذخیره‌گاه پیاز می‌سازد، در گذشته حاصل کِشت‌مان را زود می‌فروختیم، اگر نمی‌فروخیتم، فاسد می‌شد. حالا که این ذخیره‌خانه جور می‌شود، حاصل خود را نگهداری می‌کنیم وقتی نرخ بلند رفت به فروش می‌رسانیم. پارسال هزار سیر پیاز حاصل کرده بودیم، هر سیر آن را به قیمت کم‌تر از ۵۰ افغانی فروش کردیم. مقداری آن به دلیل نبود بازار گنده شد، اگر سردخانه می‌بود، این رقم نمی‌شد. ان‌شاءالله امسال هر سیر آن را ۱۰۰ تا ۱۵۰ افغانی می‌فروشیم.»
راه‌اندازی پروژه‌های جدید زراعتی در کشور، فرصت‌های کاری را نیز برای شهروندان فراهم ساخته است.
سیدرحمان کارگری که در اعمار ذخیره‌گاه پیاز مصروف ست، می‌گوید: «۱۰ روز شد که در این ذخیره‌خانه کار می‌کنیم، سنگ‌کاری، رِنگ انداختن و پر کاری مصروفیت روزانه‌ی ما است. روزانه ۳۵۰ افغانی پول می‌گیریم، پنج نفر کار می‌کنیم، تصمیم دارم که از پول آن تجارت مالداری را با مقداری از پول دیگر آغاز کنیم.»
