خودکفایی زنان، در خانواده‌ها شادمانی می‌آفریند
وزیر زراعت، آبیاری و مالداری در کنفرانس توان‌مندسازی زنان زراعت‌پیشه به روز سه‌شنبه ۲۷ قوس ۱۳۹۸، گفت که در چهار سال آینده بیش از۶۰۰ هزار زن از طریق کارآفرینی در بخش زراعت خودکفا می‌شوند.
این خبر، برای انکشاف پایدار در افغانستان، یک مژده نیک و نویدی ارزنده است.
واقعیت امر این است که توسعه‌ی پایدار و رسیدن به یک جامعه‌ی کاملاً فعال، نیازمند استفاده از توانایی بانوان، ظرفیت‌سازی و کارآفرینی برای زنان است.
افغانستان شاید تنها کشوری باشد که نیمی از جمعیتش که زنان‌اند یا کار مستفلانه ندارند و یا بی‌مزد کار می‌کنند. این وضعیت باعث شده است که زنان از هر جناحی خشونت ببینند و همواره مشکلات اقتصادی‌شان را نتوانند حل کنند.
نداشتن کار و استقلال درآمد برای زنان، برخاسته از سیستم‌های نابه‌کار و قدیمی حاکم در جامعه است.
از آن‌جایی که مادران بیش‌تر از فرزندان مواظبت می‌کنند، خودکفا نبودن‌شان باعث بدشدن وضعیت تغذیه و رشد کودکان و در نهایت بزرگ‌شدن نسلی ضعیف و بی‌دانش و نامفید می‌شود.
برنامه‌ریزی برای خودکفایی زنان، به معنای پایان‌دادن به سیستم‌هایی است که تا حال سایه‌اش را بر سر زنان با تحمیل خشونت، و بر سر کودکان با سوء تغذیه گذاشته است.
بر اساس برنامه‌‌ای که وزارت زراعت برای توان‌مندسازی اقتصادی زنان روی دست گرفته، قرار است تا چهار سال آینده ۶۱۶ هزار و ۶۰۰ زن با اجرای برنامه‌های زراعتی، از نگاه اقتصادی روی پاهای خودشان ایستاد شوند.
در این برنامه، قرار است ۶۷هزار و ۶۰۰ زن در عرصه‌ی زراعت، با توزیع باغچه‌های خانه‌گی، قوریه، سبزخانه و پروسس این محصولات تحت پوشش قرار گیرند. هم‌چنین ۴۲هزار و ۶۰۰ زن دیگر از طریق توزیع فارم‌های کوچک مرغداری، مالداری، زنبورداری و نگهداری گوسفند و بز در چهار سال آینده تحت حمایت قرار می‌گیرند. همین طور به ۱۰۵هزار و ۸۰۰ زن هم در بخش ترویج، بر مبنای تقاضای مردم، آموزش داده می‌شود. ۲۰۰ زن نیز از طریق ایجاد مارکیت ویژه برای زنان و بازاریابی تحت حمایت‌های اقتصادی قرار می‌گیرند.
در کنفرانس ملی توان‌مندسازی زنان در بخش زراعت، روی ساخت استراتژی پنج ساله برای زنان فعال در بخش زراعت نیز سخن گفته شد و مشورت‌های نماینده‌گان زنان زراعت‌پیشه برای شامل کردن در استراتژی پنج ساله‌ی حمایت از زنان زراعت‌پیشه گرفته شد.
برداشتن این گام‌های اساسی به منظور تقویت اقتصاد بانوان و رشد کاروبار مستقلانه‌ی آن‌ها می‌تواند به خانواده‌ها روحیه‌ی شادمانی و افزایش درآمد، به کودکان فرصت‌های مصونیت غذایی و آموزشی و به زنان کاهش خشونت و خودکفایی اقتصادی را هدیه بدهد.
امید داریم این برنامه‌ها با جدیت بیش‌تر تطبیق و برنامه‌های مستمر دیگری نیز در این زمینه راه‌اندازی شود.