حکایت فوزیه؛ آهسته و پیوسته به سمت قله‌های موفقیت
خانم فوزیه40 ساله باشنده قریه افغانی ولسوالی دوشی ولایت بغلان است. او که با چهار فرزند و شوهرش زنده‌گی می‌کند، یک خانم خانه، یک خیاط و یک دامدار است.
فوزیه که شوهرش معلولیت دارد، بار تأمین هزینه زنده‌گی خود و خانواده‌اش را بر دوش می‌کشد و برای تأمین بهتر این هزینه، چند کار را با هم انجام می‌دهد. او می‌گوید: «قبلاً از طریق خیاطی پول کافی به دست نمی‌آوردم و زیاد با مشکلات اقتصادی مواجه بودم. بعد از یک مدت موسسه‌ای به نام تقویت اجتماعی (ASIO و NHLP) زیر چتر مدیریت اقتصاد خانواده ریاست زراعت ولایت بغلان، برای سروی به قریه ما آمد. من زیاد خوشحال بودم از این‌که در برنامه‌ای برای خانم‌هایی که سواد ندارند و فقیر هستند و در بیرون از خانه اجازه کار ندارند، انتخاب شده بودم. واقعاً خوشحال بودم. بعداً فکر می‌کردم اگر از کمک‌های این برنامه مستفید شوم و درست ازش استفاده کنم، می‌خواهم از طریق مالداری به زنده‌گی خود یک تغییر مثبت بیاورم تا دستم به طرف کسی دراز نباشد و بتوانم احتیاجات خود را رفع کنم. موسسه همکار تقویه اجتماعی برای من به تعداد 30 قطعه مرغ پنج ماه با وسایل آن از جمله دو تا آب‌خوره، دو تا دانه‌خوره، 350 کیلوگرام جیره مکمل، دروازه برای مرغانچه، چهار متر جالی و یک دانه ذخیره آب آورد.»
خانم فوزیه که مرغانچه را با دستان خود می‌سازد، برای یک ماه از مرغ‌ها مراقبت می‌کند تا آن‌ها به مرحله تخم دادن می‌رسند. به گفته فوزیه، او پس از آن روزانه 20 تا 25 دانه تخم به دست می‌آورد. بخشی از این تخم‌ها را در خانه مصرف می‌کند و بخش کلان آن را می‌فروشد. او از این طریق صاحب درامد می‌شود: «یک عاید خوب برای فامیلم شد و سیالی و شریکی که جزء فرهنگ و عنعنات ما افغان‌ها می‌باشد، نیز از این طریق انجام می‌دادم. واقعاً یک کمک خوب برای خانواده‌های فقیر بود.»
بخشی از پولی را که فوزیه از مرغداری به دست می‌آورد، پس‌انداز می‌کند. بعداً از این پول برای راه‌اندازی کار دیگری استفاده می‌کند. فوزیه می‌گوید: «با یک مقدار پولی که از فروش تخم مرغ و خیاطی جمع‌آوری کرده بودم، تصمیم گرفتم در قسمت مالداری هم کار را شروع کنم.» خانم فوزیه که از سوی آمریت مالداری ریاست زراعت ولایت بغلان در بخش‌های مالداری به شمول نگهداری درست از مواشی مانند گاو، گوسفند، مرغ‌های گوشتی و مرغ تخمی، استفاده از واکسین‌های گاو، گوسفند و مرغ و چگونه‌گی خوراک و حفظ‌الصحه مرغ‌های گوشتی و تخمی آموزش می‌بیند، کار مالداری‌اش را با خرید سه رأس گوسفند کلید می‌زند. او می‌گوید: «سه گوسفند خریدم. بعد از یک سال پرورش، این گوسفندها را به فروش رساندم که خداوند کمک کرد و فایده بیشتر به دست آوردم. فعلاً از پول تخم مرغ و پول گوسفندها صاحب یک گاو هستم. قیماق، ماست، چکه، شیر و دوغ را تولید کرده در قریه و بازار به فروش می‌رسانم.»
درامد فوزیه از درک نگهداری گاو، به فروش لبنیات محدود نمی‌شود. او از این گاو نسل‌گیری می‌کند، گوساله‌اش را می‌فروشد و با پول آن مایحتاج زنده‌گی‌اش را تأمین می‌کند. علاوه بر خرید نیازهای خانه، فرزندانش را نیز حمایت می‌کند تا به آموزش و تعلیم‌شان برسند.
اکنون دیگر خانم فوزیه برای خود کاروبار منظم و درامد همیشه‌گی دارد. او در کنار نگهداری از مرغ‌های تخمی و گاو شیری، یک فارم مرغ‌های گوشتی هم راه انداخته است. فوزیه در این مورد می‌گوید: «با یک مقدار پول پس‌انداز، در کنار فارم مرغ‌های تخمی، یک فارم مرغ گوشتی را با تمام وسایلش ساختم که به تعداد 400 قطعه مرغ گوشتی دارم. مرغ‌های گوشتی را بعد از 40 روز پرورش به فروش می‌رسانم.»
مدیریت اقتصاد خانواده ریاست زراعت بغلان برای ارتقای ظرفیت خانم‌ها، برنامه‌های آموزشی در بخش‌های مختلف مانند احداث باغچه‌های خانه‌گی، ایجاد سبزخانه‌های محلی، نگهداری درست از مرغ‌های گوشتی و تخمی و چگونه‌گی ساخت مرغانچه را دایر کرده است.
فوزیه اکنون با درامدی که دارد، مخارج خانه‌اش را تأمین و فرزندانش را در راستای تعلیم حمایت می‌کند. قابل یادآوری است که خانم فوزیه کار مرغداری‌اش را در سال 1396 شروع کرده است.