خشت خودمان را راست بگذاریم: وطنی خرید کنیم
از جمع ضرورتها برای پیشرفت زراعت و رشد تولید ملی، یکی ترویج فرهنگ مصرف از تولید داخلی است. باید همهی شهروندان از تولید هموطنانشان استفاده کنند. این کار، امری حتمی و نیز وطندوستانه و ارزشمند است و ما را در آینده – هر چند حالا کوچک به نظر میرسد- کمک میکند.
ما باید در کنار تولید، در آغاز در زمینهی مصارفمان به منابع داخلی تکیه کنیم و آهستهآهسته با بهتر ساختن تولید، این ظرفیت تولیدی را بر شهروندان دیگر کشورها تحمیل کنیم. تا آنان نیز از محصولات ما استفاده کنند.
باید گفت که انگیزه نیروی کار برای بهبود کارآییاش، فراتر از آن که تحت تاثیر نظام انگیزشی اقتصادی باشد به صورت خودتولیدی و با انگیزههای شخصی به گونهی بهتر صورت میپذیرد.
امروز تمامی میوههای وطنی در بازار، کیفیت عالیتر از هر میوهای دارند، ارگانیک هستند و با روشهای طبیعی تولید میشوند. کیفیت بهتر، باعث میشود که دیگران نیز با اشتیاق فراوان، تولیدات ما را مصرف کنند و این باعث رشد اقتصادی ما به صورت دوامدار میشود.
شهروندان باید در کنار مصرف داخلی، به تولیدکنندهگان به عنوان مشتری، مشورت بدهند و پیشنهاد کنند که تولیدشان باید چی کیفیتهایی را داشته باشد. این تولید میتواند میوه از یک باغ باشد یا نوشابهای از یک فابریکه. تولیدکنندهگان نیز به خاطر پایداری کاروبارشان، باید تلاش کنند رضایت خریداران را فراهم سازند و تولیدشان را بهتر از معیارهای مد نظر، آمادهی فروش بسازند. با این روش، همهی محصولات افغانستان، میتواند نامآور جهان شود.
به عنوان شهروندان افغانستان که کشورمان زراعتی است، باید خرید نیازهایمان را از نزدیکترین محل خانه و از تولیدات محلی و وطنی آغاز کنیم. بکوشیم هر چیز را وطنی خریداری کنیم. با این کار، باعث رشد مارکیت محلی میشویم، باعث تقویت تولید داخلی و دلگرمی تولیدکنندهگان داخلی میشویم.
در بازارها باید ترجیح هر شهروندی، فقط محصولات داخلی باشد. واقعیت این است که تولیدات زراعتی افغانستان، بسیار طبیعی و ارزشمند است، این ارزش را باید رشد بدهیم و بارورتر از امروز بسازیم.
اگر دید منفی و نگاه بد شماری از شهروندان تغییر کند، میتوانیم باعث رشد در تمامی زمینهها باشیم. مثلاً روزانه میلیونها شهروند به بازارهای کشور میروند. از این میان اگر هر کس به توان خودش یک محصول داخلی را خرید کند، به این معنا است که میلیونها محصول داخلی فروخته شده و پول آن یا به دهقان یا به دیگر روستایی رسیده است و پول در داخل افغانستان به گردش باقی مانده است.
همین روزها، در کنار اکثر میوههای خارجی در بازار، میوههای داخلی به شکلی بسیار گسترده و با بهای خوب در دسترس است. پس خوبترین گزینه این است که به جای خریدن کیله و ام که از بیرون کشور میآید، از انار، انگور، سیب و دیگر تولیدات داخلی استفاده کنیم.
اگر در این زمینهها شهروندان تغییرپذیر باشند و خشت خودشان را راست بگذارند، عمارتی به نام افغانستان به زیبایی و بلندی کامل، و با خودکفایی ساخته خواهد شد.